راهنمای جامع اصطلاحات هتل | هر آنچه باید بدانید

راهنمای جامع اصطلاحات هتل

فهرست مطالب

اصطلاحات هتل فقط چند واژه‌ تخصصی نیستند؛ آن‌ها راهنمای شما برای اقامت بهتر در سفرند. وقتی معنی اصطلاحات پرکاربرد در هتل را بدانید، راحت‌تر رزرو اتاق را انجام می‌دهید، با کارکنان هتل هم‌کلام می‌شوید و از خدمات استفاده می‌کنید. اگر در هتل با عباراتی برخورد کردید که برایتان ناآشنا بوده، نگران نباشید. واژه‌نامه هتلی زیر با زبانی ساده تهیه شده تا شما را با این اصطلاحات آشنا کند. در این مطلب، هر اصطلاح با مثال توضیح داده شده تا بهتر در ذهن بماند. اگر دوست دارید تجربه‌ اقامت بعدی‌تان آسان‌تر و د‌ل‌پذیرتر باشد، تا پایان با ما همراه باشید.

آشنایی با انواع هتل

آشنایی با انواع هتل

در دنیای متنوع سفر و گردشگری، آشنایی با اصطلاحات انواع هتل به شما کمک می‌کند بهترین گزینه را برای اقامت انتخاب کنید. نوع هتل‌ها بسته به هدف سفر، بودجه و مدت اقامت متفاوت است. در ادامه با رایج‌ترین اصطلاحات هتل در این زمینه آشنا می‌شویم:

  • هتل‌های تجاری (Business Hotel): مناسب مسافران کاری است و معمولاً در مرکز شهر یا نزدیک مراکز تجاری واقع شده‌اند.
  • هتل فرودگاهی (Airport Hotel): برای افرادی مناسب است که پروازشان لغو شده یا توقف کوتاه‌مدت دارند. این‌ها نزدیک فرودگاه‌ها قرار دارند.
  • هتل سوئیت (Suite Hotel): دارای اتاق نشیمن و خواب مجزاست و برای اقامت‌های راحت‌تر و خانوادگی مناسب است.
  • هتل اقامت طولانی (Extended Stay Hotel): مشابه سوئیت هتل‌هاست، اما مجهز به آشپزخانه کامل تا برای اقامت‌های طولانی‌تر مناسب باشد.
  • هتل آپارتمان (Apartment Hotel): اقامتگاه‌هایی با امکانات کامل شبیه خانه، مناسب برای افرادی که به اقامت‌های بلند مدت نیاز دارند یا خودشان در سفر آشپزی می‌کنند.
  • متل (Motel): اقامتگاه‌های بین‌راهی برای سفرهای جاده‌ای هستند که اغلب خارج از شهرها قرار دارند. از این دست اقامتگاه‌ها در ایران کمتر دیده می‌شود.
  • ریزورت یا هتل تفریحی (Resort Hotel): در کنار سواحل، چشمه‌های آب‌گرم یا مناطق طبیعی برای استراحت و آرامش طراحی شده‌اند.
  • پانسیون (Hotel Pension): برای ارائه خدمات اقامت بلندمدت ماهانه یا سالانه تکی یا گروهی، ساخته شده است و معمولاً با غذا و امکانات ساده همراه است.
  • هاستل (Hostel): اقامتگاه‌های اقتصادی با فضای اشتراکی است. این گزینه‌ برای گردشگران یا افرادی مناسب است که نمی‌خواهند خیلی هزینه کنند.
  • هتل تاریخی (Heritage Hotel): بناهای تاریخی مثل کاروانسراها یا قلعه‌ها هستند که به شرط حفظ معماری اصیل، اجاره داده می‌شوند.
  • اقامتگاه بومگردی: نوعی اقامتگاه سنتی و محلی است که در دل طبیعت و با هدف آشنایی با محیط‌زیست و فرهنگ بومی ساخته و اداره می‌شود. این اقامتگاه‌ها به گردشگران فرصت می‌دهند تا در فضایی آرام، ساده و نزدیک به سبک زندگی محلی اقامت کنند.
  • بوتیک هتل: (به فرانسوی: boutique-hôtel) به اقامتگاهی خاص و متفاوت گفته می‌شود که با طراحی هنری، معماری منحصربه‌فرد و خدمات اختصاصی شناخته می‌شود. این هتل‌ها معمولاً کوچک و دنج‌اند و بین ۱۰ تا ۱۰۰ اتاق دارند. تمرکز اصلی آن‌ها بر ارائه تجربه‌ای شخصی، متفاوت و لوکس برای مهمانان است.
  • مهمانسرا: اقامتگاه‌هایی ساده و ارزان هستند که امکانات کمتری در مقایسه با هتل‌ها دارند و بیشتر برای استراحت کوتاه‌مدت مسافران بین‌راهی مناسب‌اند. این مکان‌ها در داخل یا خارج شهر قرار دارند و بسته به خدمات، از یک تا چهارستاره رتبه‌بندی می‌شوند.
  • مهمانپذیر: مهمانپذیر اقامتگاهی ساده و کم‌هزینه است که امکاناتی مانند آشپزخانه و سرویس بهداشتی به‌صورت مشترک ارائه می‌دهد. این مکان‌ها نسخه‌ به‌روزشده مسافرخانه‌های قدیمی هستند و در مقایسه با هتل‌ها خدمات محدودتری دارند؛ اما برای اقامت اقتصادی گزینه‌ای مناسب‌اند.
  • مسافرخانه: گزینه‌ای اقتصادی برای اقامت است که بیشتر مسافران تنها، جوانان و مسافران ماجراجو از آن استقبال می‌کنند. این اقامتگاه‌ها فضایی دوستانه و اشتراکی دارند و امکاناتی مانند آشپزخانه، سالن استراحت، تخت‌های مشترک و گاهی اوقات سرویس بهداشتی خصوصی هم ارائه می‌دهند.

شناخت این دسته از اصطلاحات هتل باعث می‌شود با آگاهی بیشتر و متناسب با نیاز خود، بهترین گزینه اقامتی را انتخاب کنید.

اصطلاحات مربوط به انواع اتاق در هتل

اصطلاحات مربوط به انواع اتاق در هتل

وقتی وارد صفحه رزرو آنلاین اقامتگاه‌ها می‌شوید و اصطلاحات مربوط به انواع اتاق های هتل مثل SGL یا TPL را می‌بینید، شاید سردرگم شوید. در ادامه، اصطلاحات مربوط به انواع اتاق در هتل را به زبان ساده توضیح می‌دهیم:

  • اتاق سینگل (Single Room – SGL): اتاقی تک‌نفره با یک تخت، برای اقامت انفرادی؛
  • اتاق دبل (Double Room – DBL): مناسب برای دو نفر، با یک تخت دونفره متصل به هم؛
  • اتاق توئین (Twin Room – TWIN): دارای دو تخت تک‌نفره جدا از هم، برای دو مهمان؛
  • اتاق تریپل (Triple Room – TPL): مناسب برای سه نفر، با ترکیبی از یک تخت دونفره و یک تخت تک‌نفره یا سه تخت جدا از هم؛
  • اتاق کواد (Quad Room – QUAD): برای چهار نفر، معمولاً با دو تخت دبل یا چهار تخت تک‌نفره؛
  • اتاق کوئین (Queen Room): دارای یک تخت بزرگ (Queen Size) برای یک یا دو نفر؛
  • اتاق کینگ (King Room): دارای تختی بزرگ‌تر از اتاق کوئین، با فضای مناسب برای دو نفر؛
  • اتاق استودیو (Studio Room): فضای جمع‌وجور با مجموعه‌ای از تخت، آشپزخانه کوچک و سرویس بهداشتی؛
  • اتاق‌های متصل یا کانکت (Connecting Rooms): دو اتاق مجزا که از داخل به هم راه دارند، مناسب خانواده‌ها؛
  • سوئیت (Suite): ترکیبی از اتاق خواب، نشیمن و گاهی آشپزخانه، برای اقامتی باشکوه‌تر؛
  • مینی سوئیت / جونیور سوئیت (Mini/Junior Suite): اتاقی با فضای خواب و نشیمن جداگانه، اما جمع‌وجورتر از سوئیت کامل؛
  • سوئیت ریاست‌جمهوری (Presidential Suite): لوکس‌ترین اتاق هتل با خدمات اختصاصی و فضای بزرگ؛
  • اتاق مورفی (Murphy Room): اتاقی با تخت تاشو که در کمد یا دیوار جمع می‌شود؛
  • اتاق کابانا (Cabana Room): اتاقی کنار استخر، مناسب استراحت بعد از شنا؛
  • اتاق ویژه معلولین (Accessible Room – Disabled Room): طراحی‌شده برای افراد با نیازهای خاص حرکتی؛
  • ویلا (Villa): اقامتگاهی مستقل با امکاناتی مثل جکوزی، استخر و تراس.

برای آشنایی بیشتر با ویژگی‌های اتاق‌های هتل، مطالعه مقالات زیر را به شما پیشنهاد می‌کنیم:

تفاوت اتاق دبل و تویین چیست؟

سوئیت هتل چیست؟

آشنایی با اصطلاحات تخت در هتل

آشنایی با اصطلاحات تخت در هتل

وقتی به دنبال رزرو هتل هستید، نوع تخت اتاق هم به اندازه امکاناتش مهم است. بسیاری از اصطلاحات هتل به نوع تخت مربوط می‌شود و اطلاع از ویژگی‌های آن‌ها در هنگام رزرو باعث می‌شود، بهتر انتخاب کنید. در این بخش به رایج‌ترین اصطلاحات نوع تخت در هتل اشاره می‌کنیم تا بتوانید مطابق با نیاز و راحتی خود، تخت دل‌خواهتان را انتخاب کنید.

  • تخت پارلر (Parlor Bed): کاناپه‌ای که به تخت تبدیل می‌شود؛ مناسب فضاهای چندمنظوره مانند اتاق استودیو؛
  • تخت خواب‌شو (Sleeping Couch): مشابه تخت پارلر، اما راحت‌تر و مناسب برای استراحت شبانه؛
  • تخت تاشو (Folding-up Bed): تختی جمع‌شونده که برای اتاق‌های کوچک یا تخت اضافه کاربرد دارد؛
  • تخت آبی (Water Bed): تختی پر از آب گرم با نرمی خاص که تجربه خواب متفاوتی را فراهم می‌کند؛
  • تخت طبقه‌ای (Bunk Bed): شامل دو تخت روی هم، مناسب کودکان یا اقامت‌های گروهی؛
  • تخت اضافه (Extra Bed): تخت کمکی که امکان اضافه‌شدن به اتاق را دارد و معمولاً تاشو است؛
  • تخت نیمه دبل (Semi-Double Bed): بزرگ‌تر از تخت تک‌نفره و کوچک‌تر از تخت دبل است؛ مناسب مسافران تنها که فضای بیشتری می‌خواهند؛
  • تخت کودک (Cot Bed): تخت کوچک با حفاظ ایمنی برای نوزادان و خردسالان؛
  • تخت توئین (Twin Bed): تخت تک‌نفره که معمولاً دوتایی در اتاق‌های دوتخته استفاده می‌شود.

اصطلاحات مربوط به وعده‌های غذایی در هتل‌ها

اصطلاحات مربوط به وعده‌های غذایی در هتل‌ها

یکی از مهم‌ترین بخش‌های رزرو اقامت، درک درست از اصطلاحات مرتبط با وعده‌های غذایی در هتل است. این اصطلاحات به شما کمک می‌کنند بدانید کدام وعده‌های غذایی در طول اقامت، برایتان دردسترس است. به این ترتیب فرصت دارید تا از قبل برای وعده‌های غذایی که هتل سرو نمی‌کند، برنامه‌ریزی کنید. در این بخش، با اصطلاحات رایج در هتل در خصوص سرویس‌دهی غذا آشنا می‌شوید.

  • فقط اتاق (Only Room – O.R): یعنی فقط اتاق در اختیار شماست و هیچ وعده غذایی ارائه نمی‌شود؛
  • تخت و صبحانه (Bed & Breakfast – B.B): اقامت به همراه یک وعده صبحانه روزانه؛
  • نیمه‌کامل (Half Board – H.B): اقامت به همراه صبحانه و یک وعده غذایی دیگر (ناهار یا شام)؛
  • فول برد (Full Board – F.B): دریافت سه وعده کامل (صبحانه، ناهار و شام) بدون هزینه اضافی.

اصطلاحات مربوط به خدمات هتل‌

اصطلاحات مربوط به خدمات هتل‌

یکی از بخش‌های مهم در هر سفر، شناخت اصطلاحات هتل به‌ویژه اصطلاحات مربوط به خدمات آن است. دانستن معنی این اصطلاحات به شما کمک می‌کند تا هنگام رزرو هتل یا اقامت در آن، با اطمینان بیشتری از امکانات استفاده کنید و تجربه حرفه‌ای‌تری داشته باشید. در ادامه رایج‌ترین اصطلاحات خدماتی در هتل را معرفی می‌کنیم:

  • آل اینکلوسیو (All Inclusive – ALL): اقامتی شامل همه وعده‌های غذایی، نوشیدنی و امکانات عمومی هتل مثل استخر و سونا، بدون پرداخت هزینه جداگانه؛
  • اولترا اینکلوسیو (Ultra All Inclusive – UALL): سطحی بهتر از خدمات ALL، با امکانات کامل‌تری مانند میان‌وعده، اسپا، باشگاه، تفریحات شبانه و امکانات VIP؛
  • ترانسفر (Transfer): خدمات رفت‌و‌آمد بین هتل و فرودگاه، گاهی رایگان و گاهی با هزینه جداگانه؛
  • نفر اضافه (Extra Guest): مسافر اضافی در اتاقی با ظرفیت کمتر که معمولاً شامل هزینه اضافی می‌شود؛
  • بیدارباش (Wake-up Call): تماس تلفنی در ساعت مشخص برای بیدارکردن مهمان؛
  • CIP) Customer Important Person): خدمات ویژه برای مهمانان خاص، شامل ترخیص سریع و ورودی اختصاصی؛
  • لاندری (Laundry): خدمات شست‌وشو و اتوکشی لباس‌ها که اغلب هزینه جداگانه دارد؛
  • رایگان (Free): خدمات بدون هزینه مانند اینترنت یا استفاده از باشگاه؛ برخی از آن‌ها بسته به نوع اقامت ممکن است محدود یا آزاد باشند؛
  • بوفه (Buffet): شیوه سلف‌سرویس در سرو غذا که مهمان آزادانه از بین گزینه‌ها انتخاب می‌کند؛
  • مینی‌بار (Mini Bar): یخچال کوچکی داخل اتاق با نوشیدنی و تنقلات متنوع که اغلب هزینه‌ جداگانه دارد؛
  • روم سرویس (Room Service): امکان سفارش غذا و نوشیدنی داخل اتاق، بدون نیاز به حضور در رستوران هتل.

اصطلاحات رزرو و پذیرش در هتل

اصطلاحات رزرو و پذیرش در هتل

اگر برای اولین‌‌بار قصد رزرو هتل را دارید، احتمالاً با واژه‌هایی روبه‌رو می‌شوید که ممکن است در ابتدا کمی گیج‌کننده باشند. آشنایی با اصطلاحات رایج در هتل به‌ویژه در بخش پذیرش و رزرو، کمک می‌کند تا با خیال راحت‌تر و حرفه‌ای‌تر اقامت خود را انتخاب کنید. در ادامه، مهم‌ترین اصطلاحات رزرو و پذیرش هتل را به زبان ساده توضیح داده‌ایم:

  • کاملاً رزرو شده (Fully Booked): یعنی هیچ اتاقی در تاریخ دل‌خواه شما خالی نیست.
  • لیست انتظار (Wait List): اگر اتاقی خالی نیست، نامتان ثبت می‌شود تا در صورت لغو دیگران به شما اطلاع داده شود.
  • تحویل اتاق (Check-in): زمان ورود به هتل و دریافت کلید اتاق، معمولاً از ساعت ۱۴:۰۰ به بعد است.
  • تخلیه اتاق (Check-out): زمان خروج از هتل و تحویل اتاق، معمولاً تا ساعت ۱۲:۰۰ ظهر است.
  • نیم‌شارژ (Half-day Charge): هزینه‌ای که بابت ورود یا خروج خارج از ساعت استاندارد دریافت می‌شود.
  • محدودیت در ورود (Closed to Arrival): یعنی رزرو تا تاریخ مشخصی ممکن نیست.
  • محدودیت در خروج (Close to Departure): یعنی هتل اجازه نمی‌دهد در تاریخ مشخصی اتاق را تخلیه کنید و باید هزینه آن روز را بپردازید.
  • حداکثر ظرفیت (Maximum Capacity): بیشترین تعداد مهمانی که مجاز به اقامت در یک اتاق هستند.
  • واچر (Voucher): مدرک رزرو که شامل مشخصات اتاق، تاریخ ورود و خروج و تعداد نفرات است.
  • ایرلی برد (Early Bird): تخفیف‌هایی برای رزرو زودهنگام که فرصتی عالی برای سفرهای مقرون‌به‌صرفه است.
  • نوشو (No-show): به حالتی گفته می‌شود که مسافر با وجود رزرو قبلی، در تاریخ مشخص وارد هتل نمی‌شود و اتاق را تحویل نمی‌گیرد. در این شرایط هزینه شب اول سوخت می‌شود و مسافر برای جبران آن یک شب اقامت باید هزینه جداگانه‌ای پرداخت کند. این اصطلاح در رزرواسیون هتل‌ها رایج است.

 اصطلاحات مربوط به کارکنان هتل

 اصطلاحات مربوط به کارکنان هتل

وقتی وارد یک هتل می‌شوید، کارکنان هتل به استقبالتان می‌آیند و با لبخند، نظم و دقت، اقامت شما را به تجربه‌ای خوشایند تبدیل می‌کنند. شناخت اصطلاحات هتل به‌ویژه آن‌هایی که به پرسنل هتل مربوط می‌شوند، به شما کمک می‌کند بهتر با نقش هر یک آشنا شوید و در زمان نیاز، به درستی از خدمات استفاده کنید. در ادامه مهم‌ترین اصطلاحات مربوط به کارکنان هتل را مرور می‌کنیم:

  • بل بوی (Bellboy): اولین فردی است که هنگام ورود به هتل می‌بینید. او چمدان‌های شما را حمل می‌کند، تا رسیدن به اتاق همراه شماست و امکانات اولیه را معرفی می‌کند. برای آشنایی بیشتر با این شغل می‌توانید به مقاله بل بوی کیست سری بزنید.
  • پذیرشگر (Receptionist): مسئول میز پذیرش است. او پاسخ‌گوی سؤالات شماست، کلید اتاق را تحویل می‌دهد و ورود و خروج را مدیریت می‌کند. 
  • رزرواسیون (Reservation Agent): فردی که پشت‌صحنه، مدیریت رزرو را انجام می‌دهد. او درخواست‌های تلفنی یا اینترنتی را ثبت می‌کند، ظرفیت اتاق‌ها را بررسی کرده و بهترین پیشنهادها را ارائه می‌دهد.

راهنمای اصطلاحات هتلی مربوط به سن مسافران

اصطلاحات هتلی مربوط به سن مسافران

شاید هنگام رزرو هتل با عبارت‌هایی مثل ADL یا INF روبه‌رو شده‌اید و نمی‌دانید دقیقاً به چه معنا هستند. این واژه‌ها از اصطلاحات رزرو هتل هستند که به سن مسافران در هتل اشاره می‌کند. این اصطلاحات به شما کمک می‌کنند تا بدانید برای هر گروه سنی چه شرایط و هزینه‌ای در نظر گرفته می‌شود. در ادامه، رایج‌ترین اصطلاحات مربوط به سن مسافران در هتل را بررسی می‌کنیم:

  • نوجوان (ADL – Adult): مسافران بزرگ‌تر از ۱۲ سال را شامل می‌شود. معمولاً هزینه کامل اقامت برای این گروه در نظر گرفته می‌شود و تخت جداگانه دارند.
  • کودک کوچک‌تر از ۶ سال (CHD 2-6 – Child): کودکانی که به تخت جداگانه نیازی ندارند و در بیشتر هتل‌ها رایگان یا با هزینه کم پذیرش می‌شوند.
  • کودک ۶ تا ۱۲ سال (CHD 6-12 – Child): برای این گروه سنی معمولاً تخت مجزا یا تخت سفری در نظر گرفته می‌شود و هزینه‌ای کمتر از بزرگسالان پرداخت می‌کنند.
  • نوزاد (INF – Infant): نوزادان کوچک‌تر از دو سال هستند که معمولاً بدون هزینه و بدون تخت مجزا پذیرش می‌شوند.

پذیرش کودکان در هتل

سخن پایانی

اکنون که با اصطلاحات هتل آشنا شدید، می‌توانید با اطمینان و آگاهی بیشتری برای اقامتتان برنامه‌ریزی کنید. آشنایی با اصطلاحات رایج در هتل به شما کمک می‌کند تا هنگام رزرو، انتخاب نوع اتاق یا استفاده از خدمات، تصمیم‌های دقیق‌تری بگیرید و از اقامت خود لذت ببرید. اگر علاقه‌مند هستید بیشتر درباره دنیای هتل‌ها، روش‌های رزرو یا جاذبه‌های گردشگری ایران به‌ویژه جزیره کیش بدانید، پیشنهاد می‌کنیم سری به دیگر مقالات مجله پالاس بزنید. مطالب کاربردی و خواندنی بسیاری در انتظار شماست.

 پرسش‌های شما

معنی اصطلاح فول‌برد در رزرو هتل چیست؟
فول‌برد (Full Board) به اقامتی گفته می‌شود که شامل سه وعده غذایی کامل یعنی صبحانه، ناهار و شام در طول اقامت است.

فرق بین اصطلاح BB و HB در هتل چیست؟
BB به معنای اقامت به همراه صبحانه است؛ درحالی‌که HB شامل صبحانه و یک وعده دیگر (ناهار یا شام) است.

اصطلاح چک‌این و چک‌اوت در هتل به چه معناست؟
Check-in به زمان ورود و دریافت اتاق، و Check-out به زمان تحویل اتاق و پایان اقامت در هتل گفته می‌شود.

اصطلاح Walk-in در هتلداری یعنی چه؟
Walk-in به مهمانی گفته می‌شود که بدون رزرو قبلی وارد هتل می‌شود و درخواست اتاق دارد.

اصطلاح Room Service چه خدماتی از هتل را شامل می‌شود؟

Room Service شامل سفارش غذا، نوشیدنی، صبحانه در اتاق و گاهی خدمات خاص مانند سرو قهوه یا دسر در اتاق مهمان می‌شود.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *